Zamek

OPIS BUDYNKU
Budynek zamku został założony na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem. W fasadzie występują charakterystyczne dla stylu neogotyckiego elementy: okna zakończone ostrym łukiem, krenelaż. Część główną gmachu tworzą dwa kubiczne gmachy tworzące część frontową i boczną. Elewacja frontowa głównego gmachu jest trzyczęściowa, złożona z silnie zryzalitowanego środka i dwóch identycznych części bocznych. Pięcioosiowe części boczne są rozczłonkowane wnękami okiennymi, a od góry zamknięte attyką. Środkowa część elewacji jest mocno do przodu wysuniętym ryzalitem, który po bokach flankują wieloboczne wieżyczki z długimi, wąskimi i zakończonymi trójlistne blendami oraz krenelażem. Na ich szczytach znajdują się metalowe topory. W ryzalicie znajduje się brama wjazdowa, dwie wnęki okienne i attyka. Południowe skrzydło zamku zostało przybudowane do budynku kaplicy św. Trójcy i baszty. Ściana elewacji jest rozcięta ryzalitem. Po obu stronach ryzalitu umieszczono osiem okien. Opracowanie plastyczne elewacji jest analogiczne do dekoracji fasady budynku. Płaszczyzna elewacji została dodatkowo ozdobiona boniowaniem.


KALENDARIUM
połowa XIII wieku – budowa romańskiej baszty wewnątrz pierścienia murów na wzgórzu zamkowym
XIV wiek – budowa zamku gotyckiego wraz z kaplicą
XIV/XV wiek – przebudowa zamku, ozdobienie gotyckiej kaplicy wschodnimi malowidłami
około 1530 rok – przebudowa zamku w stylu renesansowym
1635 – król Władysław IV zleca restaurację budowli
1655-1657 – zburzenie zamku podczas potopu szwedzkiego
1795 – zamek popada w całkowitą ruinę
1823–1826 –budowa więzienia na miejscu dawnego zamku według projektu Jana Stompfa
1897 – prace konserwatorskie, w wyniku których odkryto malowidła bizantyńsko-ruskie w kaplicy zamkowej
II połowa XIX wieku–1954 – zamek pełni funkcję więzienia
1954 – budynek zostaje przeznaczony na cele kulturalne
1957 – otwarcie muzeum
lata 70., 80. XX wieku – prace konserwatorskie
2008 – zakończenie gruntownego remontu budynku